Sonsuz yolculuğunda Bir otostopçu yolu zaman Koşulsuz aşk
Samanyolu´nda onu arar İçinde bulunduğu boyut dar Hayır, hiç kimse şu ruhunu doyurmaz Yok oluşlar doğurmaz Bulaşma sonsuz yolculuğuna
Kendime döndüm ve dedim ki: "Nedeni neydi?" Kaç bin kez öldüm, demedim hiç: "Gerekli miydi?" Heyecanlandıramıyordu beni, gelir evcilik oyunu gibi Toplumun parası, pulu, dini Hepsi aynı bokun laciverti Vadettikleri, etkilemedin ama ne de mal ikisi de kesmedi Şeytan mahallemdendi ve taşşak geçerdik İsrafta gezerdik, insana benzerdi Zemin kayıyor altımdan usulca düşüyorum
Yarım yaşıyor yarım kalmış, uyuya-düşüyorum Tut ellerimi yükseleyim yanına karanlık burası üşüyo´m Uzayın tam kucağından dudaklarına düşüyorum Ölüm kadar rahat bi´ rüyaya ağıt, bu dünya vasat Yaşa geç, dönük amaca İn ücralara bul hayatın anlamını bana ver Işıklar akıyor araç hızlanıyo´ Bu sefer kalamam sana geç Yolunda hayalperest, hayalet Sonsuz yolculuğunda sana dek
Bu yalan dolana dayanamam olmasan of Onlara sor, olur bana dar Samanyolu Gözlerinde görüyorum onu, n´olur öyle bakma bana
Parçalar o nasıl poz (Ey) Tam derken kurtuldum, yutuyor daha da anaforun
Gümüş nehirde galaktik yıllar, antik yıldızlar aşacağım Bu Samanyolu´nu bi´ gerdanlık gibi boynuma asacağım (Ey) Ateş arabalarına binip o gök adana varacağım, unutma Tadını çıkarıp ölüm çirkinleştirmeden yol alacağım Alın şu canımı n´olur, kurtarın kaçırın onu Bunaldım aşırı moruk uzanalım uzağa burası yorucu Uzayın sonuna dokunup arayıp duralım koşulsuz huzuru Bulalım kusursuzluktaki kusuru, tutalım kuyruklu yıldızın ucunu
Sonsuz yolculuğunda Bir otostopçu yalnızca, bak Koşulsuz aşk Samanyolu´nda onu arar İçinde bulunduğu boyut dar Hayır, hiç kimse şu ruhunu doyurmaz Yok oluşlar doğurmaz Ulaşmaz sonsuz yolculuğuna